ဂျပန်၏ ဆူနာမီကာကွယ်ရေး ဧရာမ ကွန်ကရစ်တံတိုင်းများ
၂၀၁၁ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၁၁ ရက်နေ့က ဂျပန်နိုင်ငံ အရှေ့ မြောက်ပိုင်း ကမ်းရိုးတန်းကို လှုပ်ခတ်ခဲ့သော ရစ်ခ်တာစကေး ၉.၀ ရှိ အင်အားပြင်း ငလျင်ကြီးကြောင့် ဆူနာမီဘေးဆိုးကြီး ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး လူပေါင်း ၁၈,၀၀၀ ကျော် သေဆုံး/ပျောက်ဆုံးကာ ဖူကူရှီးမား နျူကလီးယား ဓာတ်အားပေးစက်ရုံ ပျက်စီးမှုအပါအဝင် ကြီးမားသော ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုများ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။
ဤအဖြစ်ဆိုးကြီးပြီးနောက်တွင် ဂျပန်အစိုးရသည် အနာဂတ် ဆူနာမီဘေးအန္တရာယ်များမှ ကာကွယ်ရန် ဧရာမ ကွန်ကရစ် ပင်လယ်ကာတံတိုင်းများ တည်ဆောက်ခြင်း အပါအဝင် ကြီးမားသော ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတစ်ရပ်ကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
အချို့နေရာများတွင် အမြင့် ၁၅ မီတာကျော်အထိရှိပြီး ကမ်းရိုးတန်းတစ်လျှောက် ကီလိုမီတာ ၄၃၀ ကျော် ရှည်လျားစွာ တည်ဆောက်ထားသော ဤပင်လယ်ကာတံတိုင်းများသည် ဆူနာမီလှိုင်းလုံးကြီးများ၏ ရိုက်ခတ်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေရန်နှင့် ကမ်းခြေရှိ လူနေရပ်ကွက်များသို့ ရေမရောက်ရှိစေရန် ရည်ရွယ်သည်။
အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁၂ ဘီလီယံကျော် ကုန်ကျခဲ့သော ဤစီမံကိန်းသည် လှိုင်းလုံးများ၏ စွမ်းအင်ကို စုပ်ယူ ဖြိုခွဲပေးနိုင်ရန် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤဧရာမ ကွန်ကရစ်တံတိုင်းကြီးများသည် ဆူနာမီဒဏ်မှ အမှန်တကယ် ကာကွယ်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသလား၊ သို့မဟုတ် အခြားသော မလိုလားအပ်သော ဆိုးကျိုးများကို ဖြစ်ပေါ်စေသလား ဆိုသည့်အပေါ် အငြင်းပွားမှုများစွာ ဖြစ်ပေါ်လျက်ရှိသည်။
ပင်လယ်ကာတံတိုင်းများသည် ဆူနာမီဘေးအန္တရာယ် ကျရောက်နိုင်သော ကမ်းရိုးတန်းဒေသများတွင် နေထိုင်သူများအတွက် အရေးပါသော ကာကွယ်မှုပေးသည်ဟု ထောက်ခံသူများက ဆိုကြသည်။
အထူးသဖြင့် သမိုင်းတစ်လျှောက် ဆူနာမီဒဏ်ကို အကြိမ်ကြိမ် ခံစားခဲ့ရသော ဒေသများအတွက် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လုံခြုံမှုကိုပါ ပေးစွမ်းနိုင်သည်ဟုလည်း ဆိုကြသည်။ ထို့အပြင် ဤကြီးမားသော ဆောက်လုပ်ရေးစီမံကိန်းသည် ဒေသခံများအတွက် အလုပ်အကိုင် အခွင့်အလမ်းများစွာ ဖန်တီးပေးခဲ့ပြီး ဒေသတွင်း စီးပွားရေးကို အထိုက်အလျောက် အထောက်အကူပြုခဲ့သည်မှာလည်း ငြင်းမရသော အချက်ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းရေးသမားများကမူ ပင်လယ်ကာတံတိုင်းများသည် ကမ်းရိုးတန်း ဂေဟစနစ်ကို သိသိသာသာ ထိခိုက်စေသည်ဟု စောဒကတက်ကြသည်။
ပင်လယ်နှင့် ကုန်းမြေကြား သဘာဝအတိုင်း ရွေ့လျားနေသော သဲသောင်များ၊ ဒီရေတောများ နှင့် အခြား ဂေဟစနစ်များကို ပိတ်ဆို့တားဆီးထားခြင်းကြောင့် ဂေဟစနစ် ပျက်စီးမှုများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်ဟု ထောက်ပြကြသည်။
ကမ်းရိုးတန်းနေ ပြည်သူများအတွက် ပင်လယ်မြင်ကွင်းကို လုံးဝ ပိတ်ဆို့ထားခြင်းကလည်း စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထိခိုက်မှုများ ရှိနိုင်သလို၊ ဒေသခံ ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းများကိုလည်း ထိခိုက်စေသည်။ ငါးဖမ်းလှေများ သွားလာရန် ခက်ခဲခြင်း၊ ငါးများ ပေါက်ဖွားရာနေရာများ ပျက်စီးခြင်းတို့ကြောင့် ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းအပေါ် ဆိုးကျိုးသက်ရောက်မှုများ ရှိလာနိုင်သည်။
အချို့သော ပညာရှင်များက ဤပင်လယ်ကာတံတိုင်းများသည် အလွန်ကြီးမားသော (Mega-tsunami) ဆူနာမီလှိုင်းလုံးကြီးများကို ထိရောက်စွာ ဟန့်တားနိုင်စွမ်း ရှိ/မရှိ မေးခွန်းထုတ်ကြပြီး အကယ်၍ လှိုင်းလုံးများသည် တံတိုင်းထက် ကျော်လွန်လာပါက ပိုမိုကြီးမားသော ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုများကိုပင် ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်ဟု သတိ ပေးကြသည်။
ထို့အပြင် ကွန်ကရစ် အမြောက်အမြား အသုံးပြုခြင်းသည် ကာဗွန်ထုတ်လွှတ်မှုကို များပြားစေပြီး ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုကို အားပေးရာရောက်သလို၊ ပင်လယ်ရေ မျက်နှာပြင် မြင့်တက်လာမှုကြောင့် အနာဂတ်တွင် ပင်လယ်ကာတံတိုင်းများ၏ ထိရောက်မှု လျော့နည်းလာနိုင်သည်ဟုလည်း ထောက်ပြကြသည်။
ထို့ကြောင့် ပင်လယ်ကာတံတိုင်းများအစား သဘာဝအခြေခံ ဖြေရှင်းနည်းများ (ဥပမာ - ဒီရေတောများ ပြန်လည်စိုက်ပျိုးခြင်း၊ သန္တာကျောက်တန်းများ ထိန်းသိမ်းခြင်း)၊ ကြိုတင်သတိပေးစနစ်များ တိုးမြှင့်ခြင်း၊ ဘေးလွတ်ရာသို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်နိုင်ရေး အစီအစဉ်များ ပြုလုပ်ခြင်း စသည့် နည်းလမ်းများကိုလည်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားသင့်ကြောင်း အကြံပြုမှုများ ရှိနေပါသည်။
နိဂုံးချုပ်အနေဖြင့် ဂျပန်၏ ဧရာမ ကွန်ကရစ် ပင်လယ်ကာတံတိုင်းများသည် ဆူနာမီဘေးမှ ကာကွယ်ရန်ရည် ရွယ်သော ကြီးမားသည့် အင်ဂျင်နီယာဆိုင်ရာ ကြိုးပမ်းမှုတစ်ရပ် ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ ရေရှည်တည်တံ့မှု၊ ထိရောက်မှုနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုများအပေါ် မေးခွန်းများစွာ ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။
ဆူနာမီဘေးအန္တရာယ်ကို ရင်ဆိုင်နေရသော အခြားနိုင်ငံများအတွက်လည်း ဤဂျပန်အတွေ့အကြုံသည် သင်ခန်း စာယူဖွယ်ရာများစွာ ပေးစွမ်းနိုင်မည် ဖြစ်ပြီး ဘေးအန္တ ရာယ်များကို ရင်ဆိုင်တုံ့ပြန်ရာတွင် နည်းပညာ၊ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းရေးနှင့် လူမှုရေးဆိုင်ရာ ကဏ္ဍပေါင်းစုံကို ဟန်ချက်ညီညီ ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် အရေးကြီးကြောင်း ပြသနေပါသည်။
0 Comments:
Post a Comment